Spiksplinternieuwe familie

Dat vliegen, wat een ervaring was dat Blog 25 Brazilië 2006; Een hotel is natuurlijk niet de meest ideale plek om met drie kinderen te verblijven. Je mist bijvoorbeeld een tafel waar je met z’n allen aan kunt zitten, je mist een keuken wat met drie kinderen toch wel...

Blog 24 De Braziliaanse adoptieprocedure kent strenge regels. Een daarvan was dat Marcelle en Marc met de kinderen gedurende de eerste zes weken in de buurt van de rechtbank moesten blijven zodat toezicht en assistentie mogelijk was. Zo waren er bijvoorbeeld de...

Blog 23 Wat mij vooral opvalt, is dat het personeel van het hotel extra lief is voor kinderen. Nooit boze blikken, geen geïrriteerdheid, nooit is iets te veel. Wat de kinderen ook doen, bijvoorbeeld karaf druivensap omgooien (ik zeg maar wat ;-)), er wordt nauwelijks...

Blog 22 De hotelkamers in Brazilië zien er precies hetzelfde uit als waar dan ook in de wereld: bedden met nachtkastjes en tegen de andere muur een lange aflegtafel met tv waar een paar stoelen voorstaan. De twee ruime kamers zijn met een tussendeur van elkaar...

Blog 21 Tweede week februari 2006 De avond voor mijn vertrek naar Brazilië zit ik via de mobiele telefoon van het hotel – mind you, de eerste Apple mobiel was pas een jaar later – tijdens het avondeten met het hele gezin aan tafel. ‘Kun je alvast even wennen mam’,...

Carla: Juni 2020 Zou zo maar kunnen dat jullie (lezers van deze feuilleton) er genoeg van krijgen, van die uitgebreide verhalen over het gezin in wording. Kan je vertellen dat wij in 2006 snakten naar méér verhalen over de kinderen; er was in die tijd grote ‘honger’...

Blog 19 Mei 2020 Carla: Meestal belde Marcelle ’s avonds haar tijd rond een uur of negen. Bij ons was het dan midden in de nacht. Ik schreef alles op wat ze zei. Tussen de bedrijven door – ik werkte toen nog fulltime – verwerkte ik de aantekeningen in een...

Blog 18 januari 2006 Het gezin is twee weken oud. Uit telefoongesprek met Marcelle vanuit Brazilie: 'Nou dat was me wat. Leticia had oorontsteking. Ze huilde verschrikkelijk en was hangerig en vervelend. We probeerden van alles om de pijn te verlichten. Op aanraden...

Blog 17 ‘De portier van het Hotel Mabu Parque Resort in Curitiba had het niet direct in de gaten. Hij begroette ons en kwam met een kleine trolley aangelopen,’ belt Marcelle mij de volgende ochtend. De dagelijkse telefoongesprekken met mijn dochter vanuit...