Blog 10
Deel drie vervolg telefoongesprek uit Brazilië. Zo lang? Ja duurde ruim een uur.
Marcelle verhaalt hoe ze alle vijf na het zwemmen met elkaar in een grote inloopdouche douchten. ‘Onze jongste zag kans een shampoofles leeg te drukken en ik maar proberen het schuim weg te spoelen… Daarna met handdoeken om, heerlijk mét elkaar wat drinken.’ Met snikken in haar stem (en wat dacht je van mij!) doet Marcelle verslag dat Leticia op een gegeven moment iets wilde zeggen. ‘We moedigden haar aan natuurlijk. Toen, zomaar sloeg ze haar armpjes om me heen, en zei dat ze me een hele dikke knuffel wilde geven om te zeggen dat ze zo verschrikkelijk blij was. En hoe gelukkig ze zich voelde. Een moment om ons altijd te herinneren. Ja een meisje van negen kan zulke dingen al voelen en zeggen. Wat een geschenk, hé mam.’
Het voelt alsof we op een snel rijdende trein zijn gesprongen. Moet er naar de wc gegaan worden dan lopen we mee, we redderen waar we moeten redderen, we troosten, we lachen, we regelen, doen gewoon alles wat nodig is. Bijna alsof we nooit anders gedaan hebben…
Wat de taal betreft, onze oudste begrijpt natuurlijk dat wij het niet of nauwelijks spreken. Daarom praat ze extra langzaam en begrijp ik toch wel veel van haar. De jongste kwebbelt en kwebbelt en legt de dingen uit met haar hele lijfje en onze zoon kijkt ons soms met zijn grote donkere mooie ogen aan en je ziet hem denken, ik leg het toch goed uit??? Trouwens over Felipe gesproken, dat hij een beetje op de achtergrond bleef, dat duurde niet lang hoor. Op een gegeven moment lag ik even op bed en kwam hij bij me liggen met z’n hele lijfje tegen me aan. Toen kon ik hem in m’n armen nemen en was het ijs ook met hem gebroken.
Het plan ziet er nu zo uit. We denken een weekje hier in het hotel te blijven en dan een auto te huren en een beetje te gaan reizen en het land te verkennen. We hebben daar toestemming voor als we maar niet meer dan een paar uur reisafstand gaan, zodat we nog wel de gesprekken en afspraken kunnen nakomen.
Carla:
Tijdens dit ruim een uur durende gesprek was Marc al de tijd op de achtergrond met de kinderen aan het spelen. Ik kreeg de kinderen een voor een aan de telefoon. Een geklets en gelach van jewelste. Zeer tot mijn spijt verstond ik daar geen jota van. Ik strooide wat virtuele kusjes door de telefoon, meer kon ik helaas niet doen. Marcelle klonk blij en emotioneel. Ze was wel uitgeput. Op een gegeven moment hoorde ik dat Marc het welletjes vond en dat de kinderen nu echt naar bed moesten. Hoe dat is afgelopen?
Wordt vervolgd
Nu pas 5-5 alle 10 blogs gelezen. Kwam niet eerder weer voorbij en je antwoord had me niet bereikt. Je gaat toch nog wel verder? Of wordt dat te privé? Voor mij waardevol om over anderen te lezen vanwege het besef dat doordringt hoe we weliswaar van elkaar verschillen maar toch ook zoveel herkenningspunten hebben. Zo’n kerstavond bv. Hoe ook jij dan niet weet hoe te handelen. En hoe jammer dat dan is.
Bedankt voor wat je opschreef. Groetjes, Hanneke
Volgens mij heb ik alle vorige blogs gemist. Waar kan ik die vinden?
Dit 10 de blog, wat een zware start, drie kinderen. Twee zusjes en een broertje?
Hanneke, werk je vanaf je laptop of computer? Dan kan je volgens mij het beste naar https://www.carlavandokkum.nl gaan. Dan bij de hoofdstukken Spiksplinternieuw aantikken en dan dan zie je ze alle tien. Of bij mijn twitterbio is er ieder geval een vastgemaakte tweet waar ook een paar columns aanhangen. Succes. En leuk dat je meeleest.
Ontroerend mooi.
Hartje hartje…
Moet wordpress juf Martha vragen waar de moij’s staan. Kan ze hier nog niet vinden…
Wat een schatjes waren het toch he?! Ik zie ze nog zo voor me. ❤️
Heb ook zulke leuke foto’s Ien van jou met de kinderen.
Wat hadden we het fijn he, in Curacao. Weet je nog die vakantie dat je (ook) mee ging om uit te rusten in de zon? En dat het de hele week regende? Ik zie je nog op de steiger toen er eventjes een uurtje zon was…
En of ik dat nog weet! Regen op Curacao….maar dat mocht de pret niet drukken. Het was desondanks een heerlijke week!
Hartjes! (weet nog niet hoe ik emoij op deze site kan inzetten, dus doe het maar in woorden 😉
❤️
oh, hier hoorde het hartje onder…
Ach wat een prachtige start is dat!
En het eind…..dat klinkt als een heuse cliffhanger!
Ja! Alleen ik kan het vervolg van die avond – ik hield het allemaal bij – niet vinden. Zit me suf te zoeken!